+NAD اکسیر جوانی | راهی علمی برای کند کردن روند پیری

در سال‌های اخیر، واژه «NAD اکسیر جوانی» به‌عنوان یک مفهوم علمی‌ و کاربردی در دنیای پزشکی عملکردی و ضدپیری شهرت زیادی پیدا کرده. NAD یا نیکوتین‌آمید آدنین دینوکلئوتید، یک کوآنزیم حیاتی در بدن انسان است که نقش مستقیم در تولید انرژی، ترمیم DNA، تنظیم ساعت زیستی، سلامت مغز و متابولیسم سلولی دارد. کاهش طبیعی سطح NAD در بدن، یکی از دلایل اصلی پیری بیولوژیکی و بروز بیماری‌های مزمن در سنین بالا شناخته شده است.
Picture of کارشناس تغذیه و رژیم درمانی یوفیت
کارشناس تغذیه و رژیم درمانی یوفیت

NAD یا ناد چیست؟ نقش حیاتی نیکوتین‌آمید آدنین دینوکلئوتید در سلامت و جوانی

در دنیای امروز که سلامت و طول عمر اهمیت ویژه‌ای یافته، NAD یا نیکوتین‌آمید آدنین دینوکلئوتید به عنوان یک مولکول کلیدی و حیاتی، محور توجه بسیاری از دانشمندان و متخصصان قرار گرفته است. این کوآنزیم کوچک اما قدرتمند، نقش بسیار گسترده‌ای در واکنش‌های متابولیکی بدن، حفظ سلامت سلولی، تعمیر DNA و فرایندهای مقابله با پیری ایفا می‌کند. کاهش سطح NAD با افزایش سن، یکی از مهم‌ترین عوامل زمینه‌ساز بروز بیماری‌های مزمن و کاهش کیفیت زندگی محسوب می‌شود. در این مقاله قصد داریم نگاهی جامع و علمی به NAD، عملکردهایش در بدن، تاثیرات پیری بر سطح آن، روش‌های افزایش آن و نقش مکمل‌ها و محصولات موجود در بازار مانند مجموعه مکمل‌های جوانسازی ارائه شده در سایت u-fitpro بیندازیم.

سرفصل‌های مقاله

NAD چیست و چرا آن را «اکسیر جوانی» می‌نامند؟ نقش آنزیم‌های وابسته به NAD در سلامت و پیری اثر NAD بر مغز، خواب و عملکرد شناختی ارتباط NAD با مقاومت انسولینی، متابولیسم و التهاب چگونه سطح NAD را افزایش دهیم؟ از سبک زندگی تا تزریق و مکمل جمع‌بندی: NAD؛ کوچک اما حیاتی
200501 F PO640 0034

NAD چیست و چرا آن را «اکسیر جوانی» می‌نامند؟

NAD (نیکوتین‌آمید آدنین دی‌نوکلئوتید) یکی از حیاتی‌ترین کوآنزیم‌های بدن است که در دو فرم NAD⁺ (اکسید شده) و NADH (کاهش یافته) حضور دارد. این مولکول در قلب متابولیسم سلولی قرار دارد و با شرکت در واکنش‌های انتقال الکترون، به تولید ATP، یعنی سوخت اصلی سلول‌ها، کمک می‌کند. همچنین در فرآیندهای کلیدی مانند ترمیم DNA، تنظیم بیان ژن‌ها و پاسخ به استرس سلولی نقش دارد.

با افزایش سن، سطح NAD⁺ در بدن به‌دلایل مختلفی مانند استرس اکسیداتیو مزمن، کاهش عملکرد آنزیم‌های بازسازنده، و افزایش فعالیت آنزیم‌هایی مانند CD38 و PARP به‌شدت افت می‌کند. این کاهش باعث اختلال در عملکرد سلول‌ها، افزایش التهاب و تسریع روند پیری می‌شود. از همین رو، بازسازی سطح NAD به‌عنوان روشی برای مقابله با پیری مورد توجه قرار گرفته و باعث شده بسیاری از محققان از آن با عنوان «اکسیر جوانی» یاد کنند.

نقش آنزیم‌های وابسته به NAD⁺ در سلامت و پیری

دو خانواده‌ی آنزیمی مهم که عملکرد آن‌ها به NAD⁺ وابسته است شامل سیرتوین‌ها (Sirtuins) و PARP هستند. این آنزیم‌ها نقشی کلیدی در حفظ سلامت سلولی و مقابله با آثار پیری دارند.

سیرتوین‌ها: این گروه از پروتئین‌ها در فرآیندهایی مانند تنظیم بیان ژن، تقویت ترمیم DNA، کنترل متابولیسم، بهبود عملکرد میتوکندری و مقابله با استرس اکسیداتیو نقش دارند. فعالیت سیرتوین‌ها مستقیماً به سطح NAD⁺ وابسته است؛ بنابراین، کاهش NAD⁺ به کاهش توان ترمیمی و تسریع روند پیری سلولی منجر می‌شود. کمپانی‌هایی مانند Elysium Health و ChromaDex در حال توسعه مکمل‌هایی برای فعال‌سازی این مسیرها هستند.

PARP: آنزیم PARP زمانی که آسیب DNA رخ می‌دهد فعال می‌شود و برای انجام فرآیند ترمیم، مقادیر زیادی NAD⁺ مصرف می‌کند. در شرایطی مانند التهاب مزمن، سرطان یا استرس اکسیداتیو، فعالیت بیش‌ازحد PARP می‌تواند باعث تخلیه NAD⁺ سلولی شود و آسیب‌های بیشتری را به سلول وارد کند. این مکانیسم یکی از عوامل تسریع در پیری سلولی محسوب می‌شود.

nad teaser
13578 2023 1031 Fig1 HTML

NAD و تنظیم متابولیسم، انسولین و التهاب

NAD یکی از عوامل کلیدی در تنظیم متابولیسم گلوکز، چربی و عملکرد هورمونی است. فعالیت سیرتوین‌ها, به ویژه SIRT1 و SIRT3، باعث بهبود عملکرد سلول‌های چربی، افزایش حساسیت به انسولین و کاهش التهاب می‌شود. این روند به‌ویژه در پیشگیری و کنترل بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲ و سندرم متابولیک نقش مهمی دارد.

ارتباط NAD با التهاب پیرانه (Inflammaging)

اصطلاح التهاب پیرانه (Inflammaging) به التهاب مزمن سطح پایین و پیوسته ناشی از فرآیندهای پیری گفته می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که افزایش سطح NAD می‌تواند فعالیت آنزیم‌هایی مانند CD38 را کاهش دهد. CD38 یکی از اصلی‌ترین آنزیم‌های تخریب‌کننده NAD است که با بالا رفتن سن فعالیت آن افزایش می‌یابد. کاهش فعالیت CD38 موجب مهار التهاب مزمن و محافظت از عملکرد سیستم ایمنی می‌شود.

برخی پژوهش‌ها همچنین نشان داده‌اند که NAD می‌تواند فعالیت سلول‌های T ضدتوموری را افزایش دهد که این موضوع افق‌های جدیدی را در زمینه ایمنی‌درمانی سرطان باز می‌کند.

001

چگونه سطح NAD را افزایش دهیم؟ از سبک زندگی تا تزریق و مکمل

برای حفظ یا افزایش سطح NAD در بدن، راهکارهای متنوعی وجود دارد:

  1. مکمل‌های پیش‌ساز NAD
    دو ترکیب اصلی شامل NMN (نیکوتین‌آمید مونو نوکلئوتید) و NR (نیکوتین‌آمید ریبوزید) در مکمل‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این‌ها در دستگاه گوارش جذب شده و وارد مسیر بازسازی NAD می‌شوند. مطالعات انسانی نشان داده‌اند که استفاده از این مکمل‌ها می‌تواند سطح NAD را تا ۴۰٪ افزایش دهد.
  2. ورزش منظم
    فعالیت بدنی باعث تحریک آنزیم NAMPT و افزایش سنتز NAD می‌شود. ورزش استقامتی و تمرین‌های هوازی تأثیر بیشتری در این زمینه دارند.
  3. رژیم غذایی غنی از ویتامین B3 و تریپتوفان
    منابع غذایی مثل ماهی، تخم‌مرغ، عدس، غلات کامل، و بادام منابع غنی پیش‌سازهای NAD هستند. این رژیم غذایی نقش مکمل مهمی در بازسازی NAD دارد.
  4. روزه‌داری متناوب و محدودیت کالری
    تحقیقات نشان داده‌اند که فستینگ باعث کاهش فعالیت آنزیم‌های PARP و CD38 می‌شود. در نتیجه، NAD کمتر مصرف شده و سطح آن در بدن حفظ می‌شود. این مکانیزم در کنار افزایش حساسیت انسولینی باعث ارتقاء سلامت متابولیک نیز می‌شود.
  5. تزریق وریدی NAD⁺
    تزریق مستقیم NAD⁺ یکی از راه‌های مؤثر و پرسرعت افزایش سطح این کوآنزیم است، چون از تجزیه‌ی گوارشی عبور کرده و به‌سرعت در دسترس سلول‌ها قرار می‌گیرد. این روش در کلینیک‌های پیشرفته طب عملکردی برای بازسازی مغز، ضدپیری، افزایش انرژی و بهبود عملکرد شناختی استفاده می‌شود. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به کلینیک‌هایی مانند Drip Hydration مراجعه کنید.

جمع‌بندی: NAD؛ کوچک اما حیاتی

NAD شاید تنها یک مولکول کوچک باشد، اما اثرات آن در بدن بسیار عمیق و گسترده است. این کوآنزیم نقش کلیدی در فرایندهای حیاتی مانند تولید انرژی سلولی، ترمیم DNA، تنظیم بیان ژن‌ها، کنترل پاسخ‌های التهابی، و حفظ سلامت میتوکندری ایفا می‌کند. علاوه بر این، NAD در بهبود عملکرد مغز، تنظیم کیفیت خواب، و حفظ سلامت متابولیک نیز مؤثر است.

کاهش سطح NAD با افزایش سن، یکی از عوامل اصلی تسریع روند پیری و بروز بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع ۲، مشکلات عصبی، و التهاب‌های مزمن محسوب می‌شود. خوشبختانه با پیشرفت تحقیقات علمی، راهکارهای موثری برای افزایش سطح NAD از طریق مکمل‌های پیش‌ساز مانند NMN و NR، سبک زندگی فعال، رژیم غذایی مناسب، و حتی تزریق‌های وریدی فراهم شده است.

در نتیجه، افزایش آگاهی عمومی درباره نقش حیاتی NAD و دسترسی به روش‌های ایمن و علمی برای حفظ یا افزایش سطح آن، فرصت بی‌نظیری برای بهبود کیفیت زندگی، تأخیر در فرآیند پیری، و پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با سن فراهم کرده است. با انتخاب سبک زندگی سالم و استفاده از منابع و مکمل‌های معتبر، می‌توان این اکسیر جوانی را در خدمت سلامت و طول عمر بهتر قرار داد.

سوالات متداول در مورد NAD یا ناد
NAD دقیقاً چه کاری در بدن انجام می‌دهد؟

NAD دقیقاً چه کاری در بدن انجام می‌دهد؟

NAD نقش کلیدی در تولید انرژی سلولی دارد. این کوآنزیم در واکنش‌های اکسیداسیون-کاهش مشارکت می‌کند و به انتقال الکترون‌ها کمک می‌کند که برای سنتز ATP (واحد انرژی سلولی) ضروری است. همچنین در تنظیم ژن‌ها، ترمیم DNA و مقابله با پیری سلولی نقش دارد.

چرا سطح NAD با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند؟

با بالا رفتن سن، فعالیت آنزیم‌هایی که NAD تولید می‌کنند کاهش می‌یابد و آنزیم‌هایی که NAD مصرف می‌کنند مانند PARP و CD38 فعال‌تر می‌شوند. همچنین افزایش التهاب و استرس اکسیداتیو نیز به کاهش NAD کمک می‌کند.

آیا مصرف مکمل‌های NAD بی‌خطر است؟

مطالعات اولیه نشان داده‌اند که مکمل‌های NMN و NR در دوزهای متعارف برای اکثر افراد بی‌خطر هستند. با این حال، بهتر است قبل از شروع مصرف هر مکملی، با پزشک مشورت شود، به‌ویژه برای افرادی با بیماری‌های زمینه‌ای یا مصرف داروهای خاص.

چه کسانی باید مکمل NAD مصرف کنند؟

افرادی که به دنبال افزایش انرژی، بهبود عملکرد مغزی، کاهش نشانه‌های پیری یا حمایت از سلامت متابولیکی هستند، می‌توانند از مکمل‌های NAD بهره‌مند شوند. همچنین بزرگسالانی که نشانه‌های کاهش انرژی یا خواب بی‌کیفیت دارند نیز ممکن است از مصرف آن سود ببرند.

تفاوت بین NMN و NR در چیست؟

هر دو ترکیب پیش‌ساز NAD هستند، اما از نظر ساختار شیمیایی و مسیر جذب متفاوت‌اند. NMN کمی بزرگ‌تر از NR است و برخی مطالعات نشان داده‌اند که ممکن است جذب سریع‌تری در بافت‌های خاص داشته باشد. اما هر دو در بدن به NAD تبدیل می‌شوند و مزایای مشابهی ارائه می‌دهند.

چه غذاهایی به افزایش سطح NAD کمک می‌کنند؟

غذاهایی مانند ماهی، مرغ، بوقلمون، آووکادو، بادام، قارچ و سبزیجات برگ‌سبز حاوی پیش‌سازهای ویتامین B3 و نیکوتین‌آمید هستند که می‌توانند به تولید NAD در بدن کمک کنند. همچنین رژیم‌های غذایی با کالری محدود نیز باعث افزایش سطح NAD می‌شوند.

آیا افزایش NAD واقعاً به طول عمر کمک می‌کند؟

مطالعات روی حیوانات نشان داده‌اند که افزایش NAD می‌تواند بهبود عملکرد سلولی، کاهش التهاب، افزایش مقاومت به استرس و افزایش طول عمر را به دنبال داشته باشد. اگرچه داده‌های انسانی هنوز محدود هستند، اما نتایج اولیه امیدوارکننده‌اند.

Picture of کارشناس تغذیه و رژیم درمانی یوفیت
کارشناس تغذیه و رژیم درمانی یوفیت

اشتراک گذاری